De twintigjarige Jorien uit Dordrecht bleef in het vierde jaar van het vwo zitten. Een gebeurtenis waar ze, volgens eigen zeggen, „niet trots” op is. Toch wil ze anoniem haar verhaal delen. Om andere jongeren te laten zien dat je niet alleen kunt blijven zitten omdat je je best niet doet, maar omdat er ook andere factoren kunnen meespelen. „Je moet iedere keer weer vertellen dat je gefaald hebt.”
Jorien genoot ervan om naar school te gaan. Na drie jaar rondde ze de onderbouw af en mocht ze naar de bovenbouw. „Aan het begin van het jaar vond ik dat erg leuk. Het was natuurlijk wel wat spannend, omdat je nu voor het eerst tentamens moest maken, in plaats van alleen maar repetities en so’s. Ook kreeg ik andere klasgenoten. De klassen uit het derde jaar werden door elkaar gemengd, er gingen mensen naar de havo en er kwamen leerlingen bij van andere locaties. Je kreeg dus met totaal andere jaargenoten te maken, maar gelukkig kwam ik in een leuke vriendengroep.” Dit zorgde ervoor dat Jorien altijd blij naar school ging, ondanks de lage cijfers die ze regelmatig haalde. „Al vielen de cijfers soms tegen, mijn vrienden trokken me er wel weer doorheen.”
Plannen
Jorien kon goed leren en kwam goed door de eerste jaren van het vwo heen. Toch ging het in de vierde klas mis. „Ik heb enigszins moeite met plannen, deed alles op de avond van tevoren. Dat is, vooral bij het leren van tentamens, niet erg handig. Ook was er veel vrije tijd in en om de toetsweken, die ik dan ook niet slim opvulde. Ondanks dit alles ging het niet heel slecht. Er kwamen zesjes en zevens binnen, maar helaas ook enkele vijven. Aan het einde van vwo 4 was bekend dat ik moest blijven zitten, omdat ik 0,1 punt te weinig had gehaald voor een vak.”
Dit is een selectie van een artikel dat eerder verscheen in de GezinsGids