Papegaai1‘Een kwartier voor God’ staat er op het bordje naast de draaideur van een kerk in de Amsterdamse Kalverstraat. Heel veel mensen hebben dit in de loop van de tijd al kunnen lezen.

De tekst is een duidelijke uitnodiging om deze rooms-katholieke kerk even binnen te gaan. Ook dit is een manier van evangeliseren. Het is ook een oproep om even tot bezinning te komen. Al was het maar een kwartier.

Voor God hebben de meeste mensen in deze hectische tijd geen tijd. Nog geen kwartiertje. Met hun mobiel aan hun oor lopen ook in Amsterdam veel mensen de kerk gehaast voorbij. Velen van hen zitten ‘s avonds uitgeput te kijken naar nietszeggende televisieprogramma’s. Anderen zitten nog te werken achter hun laptop of ze bladeren wat in pulplectuur. Overal tijd voor, maar niet voor God. Die houden ze voor het laatst of voor gezien. Zo leven ze dag in, dag uit naar… de eeuwigheid. Sommigen gaan wel via de draaideur naar binnen waarachter de prachtige schuilkerk schuilgaat. Ze hebben behoefte aan een moment van gebed of stilte in dit complexe leven. Misschien tussen hun werk door. Even tot jezelf komen. Al was het maar een kwartiertje per dag.


En wij?

Hoe is het met ons? De Heere wil dat we onszelf niet voorbijlopen. Dag en nacht waakt Hij over ons. Niet één kwartier, maar zesennegentig kwartieren per etmaal. We kunnen ons hoofd schudden over al die mensen. Maar nemen wij tijd om rustig de Bijbel te lezen? Al was het maar een kwartiertje. Nemen wij tijd om te bidden en God te danken voor de tijd die Hij ons geeft? Al was het maar een kwartiertje. Hoe is het? Geen tijd om… Geen tijd om te sterven…? Daarmee houdt de Heere geen rekening. In de eeuwigheid hebben we geen kwartiertje meer. Dan is de tijd voorgoed uit de tijd.

‘s Zondags heeft Hij zelfs extra tijd voor ons. Bij twee keer naar de kerk gaan ongeveer twaalf kwartieren. Dan spreekt Hij heel indringend en direct tot ons door Zijn Woord en Geest. Nemen we dan de moeite om een kwartiertje naar Hem te luisteren?


Neem de tijd

In een gelijkenis uit de Bijbel staat dat mensen geen tijd hadden voor een groots feest (Luk. 14:15-24). De één had het druk met zijn financiën. De ander met zijn vrouw. Hoe dan ook: geen tijd. We ontmoeten in en buiten de kerk dezelfde mensen.

Het opschrift bij die kerk klaagde mij aan toen ik er weer langsliep. Druk met van alles en nog wat in Zijn Koninkrijk, maar hoe ben ik bezig? Ik ben maar verder gegaan met folderen. Dat is ook een manier van evangeliseren. Zo proberen wij mensen te bereiken die geen tijd hebben voor God. Ik moest haast maken om mijn toespraken voor zondag nog voor te bereiden. Daarin probeer ik te vertellen dat God tijd heeft voor rusteloze, zondige mensen. Als bewijs daarvan zond Hij Zijn Zoon naar deze wereld. Jezus heeft tijd voor mensen. Op dit moment zegt Hij: bekeert u en gelooft het Evangelie. Neem tijd voor Gods Woord. Al was het maar een kwartiertje per dag. Heden, zo gij Zijn stem hoort, verhardt uw hart niet. Hoe zegt dat oude gezang het ook al weer? ‘Maak mijn uren en mijn tijd tot Uw lof en dienst bereid.’