Tekst P.J.A. van Nederpelt Beeld Huibert van Rossum
Over het mooiste moment in het leven van een vissersvrouw hoeven Patricia (37) en Jolisa (40) Grinwis niet lang na te denken. „Dat blijft altijd weer de vrijdag als je man thuiskomt. Ook voor onze kinderen is dat het hoogtepunt van de week. Zondags na twaalf uur gaan onze mannen van huis en vrijdag rond de middag zien we ze dan weer terug.” Aan het woord zijn twee Ouddorpse vriendinnen, verbonden door het werk van hun mannen die op de kotter GO 44 varen en onder andere op tong en schol vissen.
Voor Jolisa is het vissersleven met de paplepel ingegoten. „Ik kom uit een vissersfamilie. Mijn vader viste, maar ook mijn broer en zwagers. Ik weet dus niet beter. Wel herinner ik me nog dat ik als kind mijn vader doordeweeks miste. Aan mijn eigen kinderen merk ik dat nu ook soms. Zo begint ons dochtertje vaak vanaf woensdag te vragen welke dag het is en of papa al thuiskomt. En dan mogen wij nog helemaal niet klagen, hoor. Vroeger was er bijna geen contact mogelijk en nu belt mijn man twee keer per dag. Ik riep trouwens altijd dat ik nooit met een visser ging trouwen, maar ik heb er nog geen dag spijt van gehad.” Patricia is ook van jongs af aan met het vissersleven opgegroeid. „Mijn vader is door het huwelijk met mijn moeder in een vissersgezin getrouwd en dat vak toen ook bij hen gaan beoefenen. Als jong meisje kreeg ik al veel mee van het bedrijf en alles wat er in speelde. Ik dacht juist wel dat ik ook met een visser zou trouwen en de Heere heeft dat inderdaad zo geleid.”
Beide vrouwen kunnen zich geen ander leven indenken en zich moeilijk een voorstelling maken van hoe hun leven eruit zou zien als hun man wel elke avond uit zijn werk zou thuiskomen. Patricia: „Het loopt eigenlijk altijd wel, maar als er zorgen komen, dan mis ik het heel erg dat ik het niet met mijn man kan delen. Natuurlijk kun je telefonisch contact hebben, maar als ze net aan dek bezig zijn, kunnen ze gewoon niet opnemen. Ook is er alleen in de stuurhut goed bereik en omdat we via internet bellen, is dat dus wel nodig. Maar het is al een hele verbetering met onze verkeringstijd. Toen kon ik iedere week twee regels per fax sturen en die regels had iedereen dan al gelezen voordat hij ze in handen kreeg.”
Blindedarmontsteking
„Op moeilijke momenten blijft de communicatie lastig,” vertelt Patricia. „Zo heb ik eens een miskraam gehad. Je kunt dat dan wel direct delen, maar je weet nooit wanneer je man tijd heeft om je bericht te lezen en te reageren. Als het echt hoge nood is, zoals toen we te horen kregen dat onze oudste dochter ernstig ziek zou zijn, is mijn man wel ’s nachts naar huis gekomen. Gelukkig bleek het na een aantal dagen in grote spanning toen loos alarm en was het een blindedarmontsteking. Je telt dan echt de uren af totdat hij thuis is.” Jolisa knikt instemmend. „Ik ben dankbaar dat wij nog nooit zulke heftige dingen hebben meegemaakt waardoor mijn man naar huis moest komen. Al blijven ook geplande dingen lastig. Zo kon mijn man niet mee toen ons zoontje aan zijn oor geopereerd moest worden of mist hij altijd de vieringen van school.” Patricia herkent dit helemaal. „Op zulke momenten kun je je weleens alleen voelen, ook al heb je familie en vriendinnen om dingen mee te delen. Aan de andere kant kun je juist op die momenten een diep besef hebben dat de Heere er altijd is en dat je al je zorgen en nood bij Hem mag brengen.” „En,” zo vult haar vriendin Jolisa aan, „je bent er weer extra blij mee als je man thuis is. Deze week zijn onze mannen door de harde storm niet uitgevaren. Dat gebeurt echt zelden, maar ik vind het dan heerlijk dat hij na het eten helpt met de vaatwasser inruimen en de kinderen op bed leggen. Je kunt dan echt de taken verdelen.” Patricia lacht. „Nou hè, ik loop soms zo te rennen en vliegen. Vooral nu de kinderen ouder worden en je ook nog het huiswerk in de gaten moet houden. Maar ik denk ook weleens dat het verschil met andere moeders steeds groter wordt. Toen wij kind waren, zag je niet veel vaders bij het schoolhek staan. Nu zijn mannen soms meer betrokken bij het gezin of nemen ook zorgtaken over.”
Het complete interview verschijnt in het ZomerNummer van de GezinsGids – met als thema ‘Zee en aarde’ – op 8 juli 2021 D.V.