Tekst C.A. Schipaanboord-de Vos Beeld Gerben en Anneke Vat

Na ruim dertig jaar werken bij PostNL vond Kees Zwanenburg (56) z’n plek als roostermaker bij het Driestar College in Leiden. „Je kunt mij gerust een laatbloeier noemen,” glimlacht hij. „Op het gebied van werk, maar ook als het gaat om gezin en hobby. Dat komt onder andere doordat ik jarenlang ruim dertig uur per week met sport bezig was.”

‘Een warm nestje’, zo noemt Kees z’n nieuwe werkplek. „Ik geniet van m’n werk en de collegialiteit is ook heel fijn. Je wordt hier als mens gerespecteerd en gewaardeerd.

Daarnaast is er veel oog voor elkaar. Er ging voor mij een wereld open,” vertelt Kees, die 31 jaar bij PostNL werkte als senior-administratie.

„Aan het begin had ik het bij de post wel naar mijn zin. Ik moest vroeg beginnen en was vroeg klaar, waardoor ik naast mijn werk kon studeren.

Totdat PostNL ging privatiseren. Toen ontstond er een heel andere cultuur. De balans tussen werk en mens was zoek. Het werd een log bedrijf, waarbij geen ruimte was voor eigen inbreng of creativiteit. Dit alles gaf veel onrust, onvrede en zorgde voor een energielek.”

Vloeken

Ook miste Kees het christelijke aspect in zijn werk. „Ik herinner me nog goed dat ik overgeplaatst werd naar Haarlem. Al op de eerste werkdag hoorde ik een aantal collega’s vloeken. Ik riep ze bij elkaar en vertelde wat vloeken met mij deed. Daarna hielden ze er rekening mee.

Maar ik voelde me steeds minder thuis in deze cultuur,” vertelt Kees. „Zou ik hier tot m’n pensioen moeten blijven? Ik durfde niet te veel risico’s te nemen. Ik was al wat op leeftijd en je krijgt ergens anders niet meteen een vast contract. Het was mijn voortdurende gebed of de Heere mij de weg wilde wijzen.

Ik heb veel te danken aan mijn vrouw, met wie ik ruim acht jaar geleden trouwde. Zij stimuleerde mij enorm in de zoektocht naar een andere baan. Ik nam een externe loopbaancoach in de hand, waardoor duidelijk werd dat mijn kracht en interesse onder andere in het begeleiden en omgaan met mensen ligt.”

Losweken

Kees volgde een studie personeelsmanagement en solliciteerde meteen toen zijn vrouw hem wees op een vacature als roostermaker. „De Heere gaf mij zo duidelijk te kennen dat ik hierop moest solliciteren. Hij betoonde in de sollicitatiegesprekken van mij af te weten en ik werd aangenomen.

Dit was al een jaar voordat ik echt in dienst zou treden. Op deze manier kon ik me vol verwondering en met dankbaarheid in mijn hart losweken van de organisatie waar ik 31 jaar werkte,” legt hij uit.

„Ik heb bij het Driestar College absoluut m’n plekje gevonden. Als ik dit tien of twintig jaar eerder had geweten, had ik toen meteen gesolliciteerd.”

Pleegzorg

Naast dat Kees z’n plekje vond als het om werk gaat, vond hij ook z’n plek in het gezinsleven. „We hebben geen eigen kinderen mogen ontvangen. Toch was en is er in ons hart altijd ruimte voor kinderen. We baden er veel voor. De Heere bracht pleegzorg op ons pad en leidde alles nadien zo wonderlijk!” vertelt hij.

„Daarnaast ontdekte ik zo’n negen jaar geleden de hobby van natuurfotografie. Ik maak foto’s en verdiep me in alles wat ik in de natuur zie. Daarin zie ik steeds weer de wijsheid van God.”

Sporten

Kees is dus op veel vlakken een ‘laatbloeier’. „Dat heeft verschillende oorzaken,” geeft hij aan.

„Vroeger stak ik ruim dertig uur per week in sporten, zoals korfballen en hardlopen. Ook gaf ik training en clinics. Hierdoor had ik weinig tijd voor andere dingen.

Totdat de Heere mij liet zien dat sport maar betrekkelijk is. Sporten is op zich goed, maar het is niet alles. Hij opende mijn ogen voor zaken waar het in het leven werkelijk om gaat.

Het geloof werd belangrijker voor mij. Ik kan niet zonder God!

Daarnaast maakte ik in het laatste decennium een sterke persoonlijke groei door, waarin mijn vrouw mij heel erg steunde,” vertelt hij.

„Als ik mijn huidige leven vergelijk met vroeger, heb ik nu veel meer innerlijke rust. Ik heb een fantastische vrouw en twee lieve kinderen. Ook heb ik een geweldige baan.

Ik word minder voortgedreven door aardse zaken en mag dichter bij de Heere leven. Dit maakt mij een tevreden en dankbaar mens.”

Dit interview verschijnt ook in de GezinsGids van 7 april 2022 D.v.