Naomi (46) is 23 jaar getrouwd en moeder van vijf tieners. Haar man heeft een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Het advies van haar huisarts? „Daar is niet bij te leven, regel de scheiding.” Haar eigen opvatting? „Ik ben overtuigd dat samenleven wel kan! Door welke weg het ook moet, de Heere aanschouwt alle moeite en verdriet.”

„In onze verkeringstijd zag ik geen afwijkend gedrag aan hem. Mijn man is een charmante verschijning. Als je jong bent, leef je met je hoofd in de wolken,” vertelt Naomi. Ze is moeder van vijf tieners en inmiddels 23 jaar getrouwd met haar man. „Ik zag alleen maar geluk en was blij dat we in ons huwelijk kinderen mochten ontvangen.”

Na verloop van tijd ontdekt Naomi dat er iets met haar man aan de hand is. Hij kan weinig verdragen, loopt weg bij gedrag dat hem niet aanstaat en gaat vooral zijn eigen gang. Hij heeft weinig inlevingsvermogen en probeert door manipulatie zijn doel te bereiken. Hij kan dan lief, maar ook vernederend doen. „Als hem iets niet zint, kan hij me dagen negeren. Een andere keer is hij agressief.”

Een zoektocht van jaren begint. „Eerste drukte ik het weg, tot er zich regelmatig wat ging voordoen in ons gezin. De manipulatie werd heftiger en ging gepaard met woede. Het ging de kinderen opvallen. Toen heb ik tegen hem gezegd: ‘Ga eens langs de huisarts, misschien kan hij iets voor je betekenen’. De huisarts kreeg hem zover om met een psycholoog te praten. Dat had hij al snel bekeken. Hij voelde zich aangevallen.”

Naomi’s man wil geen hulp meer. De situatie thuis wordt steeds moeilijker, tot er een keerpunt komt. Naomi krijgt een artikel over narcisme onder ogen. „Ik ontwaakte uit een droom. Er was veel herkenning. Het was alsof de schellen van mijn ogen afvielen. Waarom had ik daar nooit aan gedacht?”

Lees meer over ‘Leven naast een narcist’ in de GezinsGids van 23 november 2017.