Tekst C.A.A.M. Schulenburg-Heijboer
Hoe kwamen ze ertoe om hun kinderen op te voeden volgens de principes van Tedd Tripp? Hoe ervaren ze dat? Maar vooral: kun je dat wel, als zondige ouder? In gesprek met Job en Janneke van Beek – die drie kinderen in de leeftijd van 6 tot 14 jaar hebben – over hun christelijke opvoeding. „Wanneer je kind gezondigd heeft en daarop gewezen is, belijd dan de schuld samen met het kind voor de Heere.”
Hoe zijn jullie ertoe gekomen om te gaan opvoeden volgens de principes van het boek van Tedd Tripp (De weg naar het kinderhart)?
Job en Janneke: „Wij zijn gewoon begonnen met opvoeden zoals we dat van onze ouders hadden meegekregen. We vonden het best ingewikkeld, maar waren er niet bewust mee bezig. Totdat God op ons dertigste in ons leven kwam. De Heere Jezus werd realiteit en we moesten in alles een nieuwe start maken. We gingen ons afvragen wat de Heere God zegt over huwelijk, samenleven en gezin. In die tijd kwam het boek van Tedd Tripp op ons pad. Wat ons echt heeft veranderd, is dat we ons realiseerden dat God niet naar onze buitenkant kijkt, maar naar ons hart. En dat wij dus ook als ouders opgeroepen worden om te werken aan hartsverandering en niet zozeer aan gedragsverandering. Vóór die tijd waren we vooral met gedrag bezig en met regels en wetjes. Dat werkt even, maar dan past het kind zich weer aan. God roept ons op om met Zijn Woord het hart van je kind te opereren. Dat leren wij nog elke dag. Het leven wordt er niet makkelijker van, maar het wordt wel gezegend. Ik wil daar ook andere ouders in bemoedigen: zoek de Heere Jezus, kijk wat er in het Woord staat en ga dat gebruiken voor het hart van je kind. Als je alleen de buitenkant oppoetst, krijg je farizeeërs. Voor ons is het belangrijk dat we een geestelijke nalatenschap hebben. Het gaat niet om perfecte kinderen die overal in meekunnen en carrière kunnen maken. Wat ik echt hoop is dat ze, voordat ze hier het huis uit gaan, met de Heere Jezus hebben leren leven.”
Hoe gaat dat, christelijk opvoeden in de praktijk? En kun je dat wel als zondige ouder?
Job: „Als je op het niveau van gedrag corrigeert, heb je het idee dat je grip hebt en nog een beetje kunt sturen. Ik ben me enorm onmachtig gaan voelen toen ik erachter kwam dat ik naar het hart moest, zeker tijdens conflict- of stressmomenten. Je vraagt jezelf dan af hoe je dat Woord van God bij het hart van je kind moet krijgen als je zelf zo faalt. Dat was aan de ene kant heel moeilijk, maar aan de andere kant ook ontzettend bevrijdend. Omdat daar dan ook vergeving is van datzelfde Woord en je geholpen wordt door God om toch voor die taak te staan. Mijn ongeschiktheid maakt me uiteindelijk geschikt voor God, want daardoor kan Hij het doen door mij en door Janneke heen. Dan vertrouw je niet op eigen kracht, maar op God en daardoor kun je naast je kind gaan zitten. Dit stempelt de praktijk: ik red het niet; mij lukt het niet, maar samen met de Heere springen we over muren. Dan komen we erdoorheen en dan is er hoop. Ook wanneer je uit de bocht vliegt, is er vergeving. Dat is niet goedkoop, maar realiteit. En dat geeft dat opvoeden heel mooi wordt. Je leeft zelf voor dat je uit vergeving moet leven. Ik moet mijn kinderen ook geregeld om vergeving vragen. Mijn trots houdt me niet meer tegen, omdat ik weet dat het een weg van zegen en bevrijding is en dat raakt ook het hart van het kind.”
„Wanneer je kind gezondigd heeft en daarop gewezen is, belijd dan de schuld samen met het kind voor de Heere. Pak dan ook de Bijbel erbij, bijvoorbeeld 1 Johannes 1:9: ‘Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve en ons reinige van alle ongerechtigheid’. Zo kun je de kinderen echt onderwijzen en trainen met het Woord van God en leer je het kind om bij de Heere vergeving en genade te zoeken. Zo kom je er zelf steeds meer achter en zo leren ook je kinderen dat Gods Woord over elk terrein van ons leven iets heeft te zeggen. Je kunt het overal op toepassen. Dit vind je ook terug in 2 Timotheüs 3:16: ‘Al de Schrift is van God ingegeven, en is nuttig tot lering, tot wederlegging, tot verbetering, tot onderwijzing die in de rechtvaardigheid is’.”
„Uiteindelijk gaat het erom dat we geestelijke kinderen krijgen, zoals beschreven staat in Jesaja 54. Als je dat als ouders scherper krijgt, kun je ook prioriteiten stellen. Hoe belangrijk is je werk? Hoeveel tijd neem je voor een stukje huisgodsdienst, na het eten, tijdens het eten, als je op de weg bent? Dan wordt het je levensmissie dat je kinderen tot Christus moeten komen, vroeger of later. Christelijk opvoeden begint dan ook echt in het eigen hart.”
Tripp beargumenteert dat ouders gehoorzaamheid van hun kinderen kunnen eisen, omdat God dat van hen vraagt. Je bent als ouder een middel in Gods hand. Mogen ouders zo’n sterk beroep doen op hun van God afgeleide gezag?
Job: „Het gezag van ouders is gedelegeerd gezag. Zoals de zoon leeft onder het gezag van de vader, leeft de vader onder het gezag van God. Zoals God met ons omgaat, zo mogen wij ook met onze kinderen omgaan. En als je dat zo gebruikt, dan zul je daar ook geen misbruik van maken. Het is heel belangrijk om het hart van de Heere Jezus te proeven: Hij kwam om te dienen. Maar als Hij sprak, sprak Hij wel woorden van waarheid die van invloed waren. Dat is hoe wij als ouders gezag mogen uitoefenen: in liefde, waarbij je aangeeft dat God het van papa of mama vraagt om het op deze manier te doen. Dit helpt het kind ook om de verbinding met God te zien. Je bent als ouders als het ware ambassadeur of vertegenwoordiger van God. Je hebt dat gezag gekregen om het kind te leren met de Heere te leven en om ervoor te zorgen dat het niet alleen gefixeerd raakt op de ouders. Dan moet ik als ouder ertussenuit.”
De rest van dit deel-interview verscheen in de GezinsGids van 17 juni 2021 jl. in een groot artikel over ‘christelijk opvoeden volgens de ideeën van Tedd Tripp’.