Zo’n negentig procent van de refojongeren schijnt naar popmuziek te luisteren. Bart Bolier ging een stapje verder: hij maakte zelf housemuziek. Hij kreeg een platencontract en leefde voor die muziek. Maar alles werd anders. Er kwam een radicaal keerpunt in zijn leven. „Er bleef uiteindelijk niets anders over dan: Christus is alles. De rest heeft geen waarde.”
Waar het allemaal mee begon in de muziek, dat weet Bart niet meer. Maar dat het hem volledig in de greep kreeg, was duidelijk. „Van jongs af aan was ik bezig met het maken van housemuziek. Je merkt snel genoeg of je gevoel voor melodie en ritme hebt. Gaandeweg professionaliseer je, door de aanschaf van betere computers, programma’s en speakers.
Het was voor mij niet de vraag of, maar wanneer ik zou doorbreken. Ik kwam in contact met de bekende dj (diskjockey, red.) Armin van Buuren. Een heel leuke man: gewoon en erg aardig. Bij hem kregen we het eerste platencontract. Dan krijg je geld en kun je professioneel aan de slag. Natuurlijk was ik trots op dat contract. Ik liet het overal zien. De wereld van muziek was mijn lust en mijn leven.”
Door Gods genade werd Bart echter als een vuurbrand uit het vuur gerukt. „Ik voelde me destijds thuis in een gemeente waar je God en de wereld prima kon combineren. Je kon bij wijze van spreken ’s ochtends aan het Avondmaal gaan en ’s middags Ajax-Feyenoord kijken. Voetbal was een andere verslaving, dus dit paste me goed. Maar tijdens een bepaalde kerkdienst werd ik voor mijn gevoel écht in vuur en vlam gezet. Ik heb die hele dag verder maar gezeten en voor mij uit gekeken. Ik voelde zo intens: God bestaat, en ik ken Hem niet. En een diep verlangen om die onbekende God te dienen. Het is alsof je verliefd wordt, je bent er helemaal vol van.”
Lees meer over Bart Bolier in de GezinsGids van 26 oktober 2017.