Er is veel christelijke muziek die geënt is op moderne muziekstijlen als pop- en rockmuziek. Reformatorische christenen waarderen deze muziek vaak niet positief, maar onder jongeren wordt er veel naar geluisterd. Is het niet gewoon een kwestie van smaak? Volgens Corné de Vree, die in zijn tienerjaren veel naar gospel luisterde en concerten bezocht, is er meer aan de hand. „De invloed die ik er zelf van onderging, maakt me bezorgd over jongeren naar deze muziek luisteren.”
„Vanaf mijn twaalfde of dertiende levensjaar luisterde ik heel veel naar gospelmuziek,” vertelt Corné de Vree (24). „Bij het ouder worden bezocht ik concerten van artiesten als Gerald Troost, Trinity en Delirious. Maar ook heftigere bands kon ik wel waarderen. Tijdens optredens van dergelijke muziekgroepen ging ik staan en koos ervoor om God te dienen. De volgende dag leefde ik echter verder in de zonde, alsof er niets gebeurd was.”
Gaandeweg ging Corné er anders over denken. „Met de kennis van nu kan ik dat niet meer positief waarderen. Ik bezocht de concerten in een periode dat ik de Heere niet kende. Dat zag ik later pas in. De muziek en de steeds weer terugkerende boodschap van de teksten, maken dat dit je denken vormt.
Het Evangelie wordt als het ware ‘makkelijk’ gebracht. Je leeft enerzijds openlijk in zonde en tegelijkertijd kies je voor Jezus. Zonder dat dit gevolgen heeft voor de praktijk van je leven de volgende dag.
Dit wilde niet zeggen dat ik los van de Heere leefde, maar ik kende Hem niet als Zaligmaker. Toen dit veranderde in mijn leven begon ik radicalere keuzes te maken ten aanzien van muziek. De inhoud van wat je beluistert, vormt namelijk je gedachten.”
Lees meer over Corné in de GezinsGids van 9 november 2017.